دوستانی دارم که از جان برایم عزیزترند و عشق من به زندگی از آنهاست دوستانی دارم که جدائی از آنها را از فرهنگ لغاتم حذف کرده ام دوستانی دارم که دنیا را بخاطر آنها دوست دارم دوستانی دارم که این صفحات به عشق آنها نگاشته شده و فقط میخواهم همه جا بتوانم به یاد آنها باشم.
اما حیف که روزگار و سختی هایش یان ما فاصله شده و نتوانسته ام این عشق را به هیچکدامشان ابراز کنم.
فقط میگویم که دوستتان دارم برای همیشه.
من که میدانم شبی عمرم به پایان میرسد/
نوبت خاموشی من سهل آسان میرسد/
پس چرا عاشق نباشم؟
نوشته های دیگران()
